24 دسامبر 2023- نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل جدید مطالعه ی CLEAR Outcomesنشان می دهد که بمپدوئیک اسید(Bempedoic acid) سطوح کلسترول LDL و خطر حوادث قلبی عروقی را در بیماران مبتلا به دیابت و بدون دیابت به طور ایمن کاهش می دهد.

استفاده از بمپدوئیک اسید در طی 3.4 سال پیگیری در بیماران بدون دیابت منجر به افزایش دیابت اخیراً شروع شده یا بدتر شدن سطح HbA1c که در درمان با استاتین نگران کننده است، نشد. اسید بمپدوئیک همچنین با مقدار کمی کاهش وزن مرتبط بود.

محققان در مطالعه خود که درThe Lancet Diabetes and Endocrinology  منتشر شده است، نوشتند: پروفایل ایمنی متابولیکی قلبی و اثربخشی بمپدوئیک اسید، آن را به یک گزینه بالینی برای بیماران مبتلا به دیابت و بدون دیابت که نمی خواهند یا قادر به مصرف دوزهای توصیه شده ی دستورالعمل استاتین نیستند، تبدیل می کند.

استاتین ها، وقایع قلبی عروقی (CV) و کلسترول LDL را در میان افراد مبتلا به دیابت یا بدون دیابت کاهش می دهند، اما مطالعات نشان داده اند که استاتین ها دیابت جدید را افزایش می دهند. یافته‌های کارآزمایی CLEAR Outcomes نشان داد که بمپدوئیک اسید خطر بروز عوارض جانبی عمده قلبی عروقی(MACE)  را در میان بیماران در معرض خطر قلبی عروقی بالا با عدم تحمل استاتین، کاهش می‌دهد.

در تجزیه و تحلیل از پیش تعیین شده کارآزمایی CLEAR Outcomes، پروفسور Kausik K Ray و همکارانش از دپارتمان مراقبت های اولیه و بهداشت عمومی در کالج امپریال لندن، مزایای قلبی عروقی اسید  bempedoic- یک مهارکننده ATP سیترات لیاز- را در بیماران دیابتی و همچنین خطر ابتلا به دیابت جدید و بدتر شدنHbA1c  را در بین افراد بدون دیابت ارزیابی کردند.

مطالعه ی CLEAR Outcomes، یک کارآزمایی پیامدهای قلبی عروقی، شامل 13970 بیمار پیشگیری اولیه و ثانویه بود، که به نظر می‌رسید نسبت به استاتین‌ها عدم تحمل داشتند. در کارآزمایی اصلی، درمان با اسید بمپدوئیک خطر نسبی نقطه پایانی MACE چهار جزئی اولیه( MIغیر کشنده، مرگ CV، ریوسکولاریزیشن عروق کرونر ، یا سکته مغزی غیرکشنده) و نقطه پایانی MACE سه جزیی (همه ی موارد قبلی به استثنای ریوسکولاریزیشن عروق کرونر) را به ترتیب 13% و 15% کاهش داد. از بیمارانی که در کارآزمایی شرکت داشتند، 6373 فرد به دیابت و 5796 فرد به پیش دیابت مبتلا بودند.

این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:

· در طی یک دوره پیگیری 3.4 ساله، درمان بیماران مبتلا به دیابت با بمپدوئیک اسید در مقایسه با دارونما، سبب کاهش خطر نسبی و مطلق قلبی عروقی در نقاط پایانیMACE-4  (HR=0.83؛ کاهش خطر مطلق 2.4%) شد، بدون شواهد آماری دال بر تغییر اثر در لایه های گلایسمی(گلایسمی های مختلف).

· نسبت بیمارانی که اخیرا دیابت برای آنها تشخیص داده شده بود، بین گروه بمپدوئیک اسید و دارونما مشابه بود، 11.1 درصد با بمپدوئیک اسید در مقابل 11.5 درصد با دارونما (HR=0.95).

· غلظت HbA1c در ماه 12 پس از درمان و در پایان مطالعه در میان گروه های بیماران مبتلا به پیش دیابت و نورموگلایسمی که به طور تصادفی با بمپدوئیک اسید یا دارونما درمان شدند، مشابه بود.

· غلظت کلسترول LDL تصحیح شده با دارونما و پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا در 6 ماه پس از درمان در هر لایه ی گلایسمی (دیابت، پیش دیابت، و نورموگلایسمی) برای بیمارانی که به طور تصادفی اسیدbempedoic  دریافت کردند، کاهش یافت.

محققان نوشتند:Bempedoic acid ، پروتئین واکنش‌گر C با حساسیت بالا و کلسترول LDL و خطر بروز حوادث قلبی عروقی را در بیماران دیابتی که نمی‌توانند یا نمی‌خواهند دوزهای توصیه‌شده استاتین را مصرف کنند، کاهش می‌دهد. بیماران بدون دیابت هیچ افزایشی در نرخ دیابت جدید یا بدتر شدنHbA1c  با اسید بمپدوئیک را تجربه نکردند.

آنها نتیجه گرفتند: "نمایه ایمنی متابولیکی قلبی و اثربخشی بمپدوئیک اسید، آن را به یک گزینه بالینی برای افراد مبتلا به دیابت و بدون دیابت تبدیل می کند."

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/bempedoic-acid-use-not-tied-to-increased-risk-of-new-onset-diabetes-clear-outcomes-analysis-121865